Σε ένα ψυχολογικό πείραμα, οι ερευνητές ζήτησαν από δύο ομάδες γυναικών, την ομάδα Α και την ομάδα Β, να αξιολογήσουν τη γεύση παγωτών.
Η δήθεν αξιολόγηση ήταν πρόσχημα. Στην πραγματικότητα οι ερευνητές ήθελαν μόνο να δουν πόσο παγωτό θα καταναλώσουν οι γυναίκες. Στα ψυχολογικά πειράματα η κατανάλωση παγωτού χρησιμοποιείται συχνά σαν μέτρο του αυτοελέγχου.
Η ομάδα Α κατανάλωσε πολύ περισσότερο παγωτό από την ομάδα Β.
Αμέσως πριν την «αξιολόγηση» του παγωτού, στις δύο ομάδες είχε προβληθεί το θλιβερό μέρος μιας ταινίας. Είχαν ζητήσει από την ομάδα Α να παραμείνει απαθής—ούτε να εκφράσουν συναίσθημα εξωτερικά αλλά ούτε να νιώσουν θλίψη. Τα μέλη της ομάδας Β ήταν ελεύθερα να κλάψουν όσο θέλουν.
Από αυτό και άλλα παρόμοια πειράματα οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι έχουμε συγκεκριμένα αποθέματα εσωτερικών δυνάμεων. Αν χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις μου για να ελέγξω τα συναισθήματά μου, θα μου απομείνουν λιγότερες για να ελέγξω πόσο παγωτό θα φάω
Πηγή: https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1111/1467-9280.00250